سلام عزیزان خدا،عروسی فرزندم در راه است، دعا کنید بدون گناه برگزار شود.

بالاگريوه- معراج شهدا خلوت است، آرام است 92 تابوت کنار هم چیده شده‌اند.می‌دانم که شهدابه این سکوت عادت دارند.آنها سالها درخاک سرزمینهای دور،آرام خفته بودندوپس ازسالهابه میهن بازگشته‌اند تادرمنزلگاه همیشگی خودآرام بگیرند.نباید آرامش وسکوت پرمعنای اینجارابه هم زد. آرام زمزمه می‌کنم : "السلام علیکم ایها الصدیقون، السلام علیکم ایها الشهدا الصابرون ..."

قدمگاه شهیدان است اینجا!

معراج شهدا اسم آشنایی است، چه برای آنان که از سالهای دور با شهدا و جبهه وجنگ آشنابوده‌اندچه برای آنانکه جوانان امروز هستند. مناطق عملیاتی شلمچه و فاو، مکان‌هایی است که این شهدا در آنجا حضور داشته‌اند.

این مردان سالهای دور، سالهاست که به گمان ما در میانمان نیستند. اما اگرخوب بنگریم آنها را در لابه‌لای روز مرگی‌هایمان می‌بینیم. در عصرهای پنجشنبه گلزارهای شهدا، در زیارت قبور شهدای گمنام در گوشه و کنار شهر، درچشمهای منتظر مادران شهدای مفقودالاثر، در خس خس نفس‌های جانبازان شیمیایی،درشهادت هرروزه جانبازان ودرمرگ آرام وخاموش والدین شهدا.

امام رضا(ع)می‌فرمایند:"کسی که یکی ازدوستان ماراتشییع نمایدبه نحوی ازگناه خارج می‌شودکه گویاتازه ازمادرمتولدشده باشد."

دلنوشته های روی تابوت هاخواندنی هستندوهرکدام حال وهوای زائران رابیان میکنند.دستوشته‌های متفاوت،عقایدگوناگون،حاجات فراوان و...رامی توان ازدست‌نوشته‌های روی تابوت‌ها متوجه شد.

روی یکی ازتابوت‌ها نوشته شده:"

قسمت این بودکه من باتومعاصر باشم         تادراین قصــــه پرحادثــه حاضــــرباشم

حکم پیشانی ام این بودکه توگم شوی و      من بــه دنبال تویک عمرمسافــــرباشـــم

برروی یکی دیگر از تابوت ها دست نوشته‌ای است که به نظر می‌آید از زبان یک مادرباشد:

"سلام عزیزان خدا،عروسی پسرم درراه است،دعا کنیدبدون گناه برگزارشود."

پدر و مادران بسیاری هستندکه عاقبت بخیری جوانانشان را از شهدا طلب می‌کنند:" برادرم!دعا کن دختر و پسرم راه شما را بروند."جوانانی نیزبه معراج می آیند که حاجاتشان رابه جز با شهدا باکس دیگری نمی‌توانند در میان بگذارند: اللهم الرزقناتوفیق شهاده فی سبیلک"