تهيه كننده : نورالدين احمدي
بالاگريوه - شهيدبيرانونددرسال1323دريك خانواده مستضعف امامذهبي درروستاي جايدرمتولدشددرسه سالگي پدرش راازدست دادوسرپرستي وي وبرادرش راعمويش به عهده گرفت وبا سختي هاومرارتهائي آنهارا بزرگ كرد و اسداله وقتي به سن بلوغ رسيدبه كشاورزي پرداخت تلاشها ي مادروعمويش براي معاف نمودن اوبه جائي نرسيد.
ازآنجائي كه خداوند هميشه يارمستضعفين است وي درقرعه كشي دربين مشمولين معاف شدوبه وطن خودبرگشت،ازدواج كردوثمره ي آن ازدواج باعنايت خداوندپنج فرزندمي باشدوفرزندبزرگش چون مقداري درتكلم مشكل داشت خيلي موردمحبت وعلاقه پدربودوهنگامي كه مي خواست عازم جبهه شودوهمچنين دروصعيت نامه اش سفارش او رابيشترازبقيه به عمويش كه اورابزرگ كرده ،نموده است وازلحاظ اخلاقي وي بامردم باهمسايه ها خوش رفتاربودوهرگاه احساس مي كردكسي ازاودلخورشده بلافاصله مي رفت ودرمنزلش مي نشست .
هرگاه به مسافرت مي رفت موقع برگشت اول به عموومادرش سرمي زدبعدبه خانه خودمي رفت.وقتي كه تظاهرات برعليه ستم شاهي شروع شد وي درتمام اوقات دراين تظاهرات شركت مي كرد.
بعدازپيروزي انقلاب به عنوان جوانمرد وارد ژاندارمري شدوبعد ازيكسال كه در ژاندارمري بود وجنگ شروع شد ژاندارمري به جبهه اعزام نمي كردوي استعفا دادوبه واحدبسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي مراجعه نمودوثبت نام كرد و بعد ازدوره آموزشي با سايربرادران عازم جبهه جنگ حق عليه باطل شد و درنوبت اول كه مزدوران صدام وي رامورد هدف قرارداده بودند دست چپ وي شكسته شد و بعد ازبهبودي دوباره درعملياتي ديگرشركت كرد وپس ازاين عمليات سالم به منزل بازگشت اما پايبندي و تعهد وي به اسلام ورهبرمستضعفين جهان اورا واداشت تامجدداً به عشق زيارت كربلاي معلي به جبهه اعزام شود.
اومي گفت من بايد درراه اسلام وقرآن تا موقعي كه جان دربدن دارم دفاع كنم اهل فرائض ديني ازجمله نمازوروزه بودوهميشه دلش براي ضعيفان مي سوخت بخصوص براي عمو ومادرش كه وي را بزرگ كرده بودند.
اين شهيد والامقام درپاسخ عصبانيت ديگران نسبت به خودش فقط مي خنديد وهيچگاه ناراحت نمي شد وجوابي نمي دادوخانواده هميشه براي داشتن چنين فرزندي به خودشان افتخارمي كردند .
نورالدين احمدي نگارندة اين سطوركه درعمليات فتح خرمشهرافتخارهمرزم بودن بااين شهيدنصيبش شده است مي گويد:اخلاق،رفتارو متانت اورا دربين رزمندگان كم نظيريافتم .
ياد و راهش همواره جاويدان باد.