بازگشایی دانشگاه‌ها فاجعه می‌آفریند
بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها از ۳۰ فروردین و بازگشت دانشجویان خوابگاهی می‌تواند زنگ خطر بزرگ برای دانشگاه‌ها و شیوع بیماری کرونا در این مکان‌ها باشد.
بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها از ۳۰ فروردین و در پی آن بازگشت دانشجویان خوابگاهی می‌تواند زنگ خطر بزرگ برای دانشگاه‌ها و شیوع بیماری کرونا در این مکان‌ها باشد.
به گزارش بالاگریوه به نقل از «دانشجو» ، بیش از ۴۰ روز از حضور مهمان ناخوانده‌ای که از کشور چین به ایران آمده می‌گذرد، در طول این مدت این بیماری که به کرونا معروف شد افراد زیادی را درگیر کرده است، از جوان تا پیر، زن و مرد و کودک و نوجوان، به کسی رحم نمی‌کند و حتی فقیر و غنی هم نمی‌شناسد به طوری که با ورودش به کشور مشکلات زیادی را ایجاد کرده است.
در ابتدا مراکزعمومی و محل تجمعات تعطیل شد و مراکز آموزش و آموزش عالی را نیز به تعطیلی کشاند. بلافاصله بعد از اعلام تعطیلی دانشگاه ها، خوابگاه‌های دانشجویی نیز که یکی از این مراکز تجمع است از سوی مسئولان دانشگاه‌ها تعطیل و به دانشجویان خوابگاهی فرصت کوتاهی داده شد که بتوانند خوابگاه‌ها را تخلیه کنند. در زمان تخلیه خوابگاه‌ها اعلام شده بود که تا عادی شدن شرایط، خوابگاه‌ها بازگشایی نخواهد شد، اما به یکباره با تصمیم ناگهانی رئیس جمهور و بدون اینکه وزارت بهداشت به مرحله کنترل این بیماری برسد، قرار شد از ۳۰ فروردین ماه دانشجویان تحصیلات تکمیلی به دانشگاه‌ها بازگردند و برگشت این دانشجویان یعنی آغاز سفر‌ها بین بیش از ۳۳ استان، آغاز رنجیره جدید انتقال ویروس و از این فاجعه بارتر حضور دانشجویان درخوابگاه‌ها است که می‌تواند فاجعه آفرین باشد.
در همان لحظات اولیه اعلام این تصمیم آقای روحانی واکنش‌های زیادی از سوی جامعه دانشگاهی صورت گرفت، چرا که در پی این تصمیم دانشجویان ملزم هستند به دانشگاه برگردند و زندگی مجدد خوابگاهی را آغاز کنند و این دورهمی‌ها می‌تواند جان دانشجویان را به خطر بیندازد.
مسئولان دانشگاه هم موافق بازگشائی دانشگاه و خوابگاه‌ها نیستند.
ذبیحی، مسئول شورای صنفی دانشگاه تهران در خصوص این تصمیم رئیس جمهور گفت: از همان ابتدای اعلام این تصمیم توسط رئیس جمهور، تعداد پیام‌های دانشجویان به شدت افزایش یافته و نسبت به این تصمیم معترض هستند.
وی افزود: پیام‌ها با این محتوا که این چه تصمیمی است، تعجب می‌کنیم که چه تفاوتی میان دانشجویان ارشد و کارشناسی و دکترا وجود دارد که این تصمیم عجیب گرفته شده است.
ذبیحی اضافه کرد: مسئولان دانشگاه نیز با این تصمیم مخالف هستند واعلام کردند که دلایل مخالفت خود را به ستاد مبارزه با کرونا ارسال خواهند کرد، اما به هیچ عنوان موافق بازگشائی دانشگاه و خوابگاه‌ها نیستند.
شرایط برای حضور دانشجویان در دانشگاه ها مهیا نیست
معترض این تصمیم فقط دانشجویان نبودند بلکه مسئولان دانشگاه‌ها و کسانی که به طور مستقیم متولی اداره خوابگاه‌های دانشجویی هستند نیز نسبت به این تصمیم معترض شدند که معاون دانشجویی دانشگاه تهران.با اشاره به تصمیم به بازگشائی دانشگاه‌ها از ۳۰ فروردین و تشکیل کلاس‌های دانشجویان تحصیلات تکمیلی گفت: این تصمیم امروز مطرح شده و تا جایی که اطلاع دارم به صورت این است که اگر دانشگاه‌ها می‌توانند، کلاس‌ها را حضوری برگزار کنند و لفظ اجبار در کار نبوده است.
وی افزود: این مسئله به تازگی مطرح شده و هنوز ابلاغیه رسمی به دانشگاه نرسیده است و در صورتی که ابلاغیه رسمی شود در جلسه هیات رئیسه دانشگاه مطرح و نظر نهایی را هیات رئیسه اعلام می‌کند.
حبیبا اضافه کرد: این نکات باید توسط ستاد مبارزه با کرونا ابلاغ شود، باید دید که این اعلام رئیس جمهور به چه صورتی ابلاغ می‌شود که ما بتوانیم اجرایی کنیم البته شرایط برای بازگرداندن دانشجویان مهیا نیست.
پس از این تصمیم وزارت علوم بخشنامه‌ای به دانشگاه‌ها ابلاغ کرد که طی این بخشنامه ضرورتی برای حضور دانشجو در دانشگاه نیست.
اجباری در بازگشایی دانشگاه‌ها برای دانشجویان دکتری از اردیبهشت ماه نیست
دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مجاز هستند از آغاز اردیبهشت ماه ۹۹ امکان حضور دانشجویان دوره دکتری خود را با لحاظ شرایط زیر در دانشگاه فراهم آورند:
کلاس های درسی ترجیحا به صورت الکترونیکی برگزار می شود مگر به تشخیص استاد و به منظور رفع اشکال با رعایت فاصله افراد و با رعایت دستورالعمل های بهداشتی در کلاس های بزرگ و دارای تهویه مناسب.
دانشجویانی که برای پیشبرد و انجام رساله خود نیاز به حضور و فعالیت در آزمایشگاه و کارگاه دارند می توانند با رعایت ضوابط بهداشتی و تا حد امکان به صورت تک نفره از فضای آزمایشگاه یا کارگاه استفاده کنند. در صورت لزوم ساعات کاری آزمایشگاه و کارگاه بین دانشجویان توزیع و برنامه حضور آنها در روزها و زمان های مختلف تنظیم شود.
قبل و بعد از حضور هر دانشجو در آزمایشگاه و کارگاه، قسمت های مورد استفاده و تجهیزات و وسایل به نحو موثر ضدعفونی شود.
همه این دانشجویان برای حضور در محیط دانشگاه ملزم به دریافت گواهی سلامت» از مراکز بهداشتی هستند.
تلاش شود تا دوره ها و رشته های نظری ترجیحا به صورت الکترونیکی برگزار شوند و الزامی به حضور فیزیکی دانشجویان نباشد.
بخشنامه‌ای که نمی‌تواند تصمیم آقای رئیس را تغییر دهد!
اما این بخشنامه وزارت علوم نمی‌تواند تصمیم رئیس جمهور را تغییر دهد. اینکه اگر اساتید دانشجویان را اجبار به حضور در دانشگاه کنند آیا دانشگاه‌ها شرایط حضور دانشجویان خوابگاهی را دارند؟ با توجه به اینکه یکی از ملزومات رعایت بهداشت برای پیشگیری از این ویروس حفظ فاصله با دیگران است چگونه می‌توانند سلامت دانشجویان را که در کمترین فضای ممکن در خوابگاه‌ها زندگی می‌کنند تضمین کنند؟
در بیشتر خوابگاه‌ها، حتی در دانشگاه‌های بزرگ که امکانات خوابگاهی مناسبی دارند، تعداد دانشجویان در هر اتاق ۲۰ متری ۶ تا ۸ نفر است که رعایت بهداشت در این فضای کم بسیار سخت و نشدنی است، همین است که اگر این تصمیم عملیاتی شود آژیر خطر این کرونا این بار در دانشگاه‌ها روشن می شود.
اما خوابگاه‌ها باید چه امکاناتی را آماده کنند که دانشجو بتواند در این خوابگاه نگرانی از بابت ابتلا به این ویروس را نداشته باشد.
به گفته معاون دانشجویی دانشگاه تهران، اگر بخواهد این تصمیم اجرایی شود باید وارد فاز عملیاتی شویم و فضا را به گونه‌ای برای دانشجو آماده کنیم که مشکلی برایشان ایجاد نشود، از ملزومات بهداشتی گرفته تا افزایش فضای سکونت در خوابگاه که از مهمترین عوامل است.
فاطمی زاده، معاون دانشجویی دانشگاه شریف با اشاره به این تصمیم رئیس جمهور گفت: ممکن است این تصمیم مبنی بر این باشد که دانشجویان تحصیلات تکمیلی فقط بخش پژوهش باید در دانشگاه حاضر شوند؛ بنابراین هنوز تصمیمی درستی در خصوص حضور دانشجویان تحصیلات تکمیلی گرفته نشده است.
وی افزود: دانشگاه تابع ستاد ملی مبارزه با کرونا است اگر از طرف این ستاد ابلاغ شود که دانشگاه‌ها می‌توانند از ۳۰ فروردین بازگشائی شوند ما هم به اجبار باید شرایط حضور دانشجویان را در دانشگاه و همچنین در خوابگاه فراهم کنیم.
از تامین مواد ضدعفونی وماسک تا کاهش تعداد دانشجویان در اتاق های خوابگاهی
بازگشت دانشجویان به خوابگاه‌ها و سکونت آنها در این مکان‌ها نیازبه ملزومات و امکاناتی است که بایدمسئولان دانشگاه بتوانند آنها را فراهم کنند. ازملزومات بهداشتی، ازجمله ماسک و دستکش‌های یک بارمصرف تا مایع‌های ضد عفونی کننده و کاهش تعداد دانشجویان در اتاق‌های خوابگاهی که فراهم کردن این ملزومات قطعا هزینه زیادی برای دانشگاه خواهد داشت. در شرایطی که مراکز درمانی برای تامین این ملزومات دچار مشکلات فراوانی شدند و جهادی همگانی پشت سر تامین این مایحتاج مراکز درمانی است، دانشگاه‌ها چگونه می توانند با این مشکلات خوابگاه‌ها را اداره کنند.
تحمیل این هزینه ها در شرایط بد اقتصادی که بودجه ها هم به درستی هم پرداخت نمی‌شود چیزی جز یک تصمیم عجولانه و بدون کارشناسی نیست و هدفش تنها ضربه بیشتر به پیکره جامعه دانشگاهی است.
